بررسی رابطه درک عدالت سازمانی با تعهد سازمانی در حوزه مدیزیت تربیت بدنی دانشگاه های استان خراسان بزرگ

هدف مطالعه، بررسی رابطه درک عدالت سازمانی با تعهد سازمانی در حوزه مدیریت تربیت بدنی دانشگاه های استان خراسان بزرگ بود. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان ادارات تربیت بدنی کلیه دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی دولتی و غیر دولتی استان خراسان بزرگ بود. نمونه آماری از بین جامعه آماری به صورت تصادفی طبقه ای با تخصیص متناسب با حجم انتخاب شدند(77=n). به منظور گردآوری داده ها از سه پرسشنامه اطلاعات فردی، عدالت سازمانی و تعهد سازمانی که پس از مطالعه آزمایشی و تائید روایی و محاسبه پایایی استفاده شد. برای محاسبات آماری و روابط بین متغییرها از روش آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار،...) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون، آزمون استودنت t-test و آزمون آنالیز واریانس یکطرفهanova) استفاده گردید. میانگین درک عدالت سازمانی 74/0±86/4 و تعهد سازمانی 77/0±49/5 بدست آمد. برخی از نتایج پژوهش نشان می دهد بین ادراک عدالت سازمانی کلی، عدالت رویه ای، عدالت تعاملی با تعهد سازمانی درمجموع دو پست سازمانی مدیران و کارشناسان رابطه معناداری وجود دارد(05/0p<). هم چنین بین ادراک عدالت سازمانی کلی، عدالت رویه ای، عدالت تعاملی با تعهد سازمانی در پست سازمانی کارشناسان رابطه معناداری وجود دارد(05/0p<). بین ادراک عدالت سازمانی کلی و مولفه های آن (توزیعی، رویه ای، تعاملی) با تعهد سازمانی در پست سازمانی مدیران رابطه معناداری وجود ندارد(05/0p>). بین هیچ کدام از مشخصات جمعیت شناختی با عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در پست مدیران، کارشناسان و مجموع دو پست سازمانی مدیران و کارشناسان تفاوت معناداری وجود ندارد(05/0p>). توصیه می شود برای پیشرفت ورزش دانشگاهی کشور عدالت سازمانی را در تمام موقعیت های سازمان استفاده کنند تا به تبع آن تعهد سازمانی افزایش یابد، زیرا افراد در سازمان های عدالت محور دارای تعهد سازمانی بیشتری خواهند بود.